Jak stworzyć wyjątkowe wprowadzenie do książki o historii rodziny?

Jak stworzyć wyjątkowe wprowadzenie do książki o historii rodziny?

Tworząc książkę o dziejach swojej rodziny, warto zadbać o to, aby wprowadzenie do niej przyciągnęło uwagę i wzbudziło w czytelniku chęć dalszego zagłębiania się w opowieść. W tym artykule podzielę się pomysłem, jak nadać tej wyjątkowej publikacji niezapomniany początek.

Poezja jako klucz do serca czytelnika

Jednym ze sposobów na rozpoczęcie książki o historii rodziny jest umieszczenie wiersza. Poezja potrafi w niezwykły sposób wyrazić emocje, podkreślić ciągłość pokoleń i nadać wprowadzeniu głębszy wymiar. Poniżej przedstawiam trzy wyjątkowe utwory, które idealnie wpisują się w tematykę rodzinnych wspomnień.

1. „Do tych, co po mnie…” – Henryk Brunon Szumielski

Powraca przeszłość, już idą do mnie

babcie, dziadkowie i wiele pra...

Ja stale szukam, bo nie mam wspomnień -

pożółkły papier, w archiwach, ma.

I sam zasiadam, by Wam opisać

kogo poznałem, co o nim wiem,

abyście także zaczęli pytać,

kiedy już skończę swój długi dzień.

By nie przepadła historia rodu

każdy powinien ją znać,

bo każdy przodek ważny jest dla rodu,

bo, bez JEDNEGO, nie byłoby nas.

Pisząc o przodku nic nie będę krył,

choć ważne, kim był, ważniejsze, że był!

Henryk Brunon Szumielski

2. „Przodku nieznany” – Stanisław Leszek Pieniążek

Gdzieś setki lat temu pod strzechą słomianą

Wiodłeś żywot chłopa, dziś żeś zapomniany

Jakże Cię przywołać? Zmusić do powrotu

Czyżbyś nie chciał wrócić, mój przodku nieznany?

Lata całe szukam i chcę Cię odnaleźć

Bardzo jesteś przez nas wszak oczekiwany

Wyjdź z otchłani wieków. Daj poznać się bliżej.

Wpisz się w drzewo rodu, mój przodku nieznany.

We snach gdzieś oglądam Twarzy Twej oblicze

Wyglądasz jak Weles ze spiżu odlany

Czy uda się kiedyś poznać Twoją przeszłość

Wrócić Cię rodzinie, mój przodku nieznany?

Nie znajdę już chyba tych ksiąg parafialnych

Z kartami na których wszak byłeś wpisany

Nie cofnę się nigdy do lat Twej młodości

Nie poznam Twych losów, mój przodku nieznany.

Na pewno nie poznam także Twoich bliskich

Odeszli w niepamięć, ślad ich zamazany

Nie uda się nigdy przywrócić korzeni

Twych i Twoich dziadów, mój przodku nieznany.

Stanisław Leszek Pieniążek

3. "Do mego drogiego i kochającego męża" - Anne Bradstreet

Jeśli gdzie była jedność z dwojga utworzona,

Jeśli kiedy kochała męża swego żona, 

Myśmy byli tym dwojgiem, tym mężem, tą żoną.

Droższa mi twoja miłość niż kopalnie złota

Albo skarby, które nam Wschód przed oczy miota.

 Pragnę cię tak, iż wody rzek mnie nie napoją:

Ugasisz to pragnienie ty - miłością swoją.

 Taką miłość odpłacić - zadanie nad siły;

Modlę się, by niebiosa cię choć nagrodziły.

Przeto, póki żyjemy, bądźmy tacy stali

W miłości, byśmy w niej i po śmierci przetrwali.

Anne Bradstreet, przełożył Stanisław Barańczak

 Może któryś wiersz Ci się spodoba, a może sam napiszesz własny wiersz? 

Wszystkie trzy wiersze zostały przeze mnie wykorzystane do nadanie niepowtarzalnego charakteru moim książkom. Wiersz "Do mego drogiego i kochającego męża" Anne Brandstreet został zacytowany w książce opowiadającej historię moich dziadków. Książka była prezentem dla mojej babcia, a z uwagi, że mój dziadek nie żyje, uznałam, że ten wiersz podkreśli idealnie ich miłość.